© Rootsville.eu

Les Guitares Magiques feat. Big Dave (B)
Sunday Evening Blues
Muzecafé Zolder (Mine-Blues) (31-03-2024)

reporter & photo credits: Freddie

info band: Les Guitares Magiques - Big Dave
info organisatie:
Mine Blues

© Rootsville 2024


Early in the morning is er onze afreis richting 'European Blues Challenge' in Braga (Portugal) voor de ondersteuning van 'Thomas Frank Hopper' die vorig jaar bij 'Gevarenwinkel' de 'Belgian Blues Challenge' op zijn naam wist te schrijven en zo ook op de affiche van het 'Mine-Blues' festival verschijnt. Eerst is er op deze 'Paaszondag' nog een concert van 'Les Guitares Magiques feat. Big Dave' bij onze vrienden van 'Mine-Blues'. Met nog maar een goede twee maand verwijdert van hun meer dan gezellig festival hier op het plein mogen ze toch stilaan met de promotie beginnen voor dit evenement. Start zo van een gezellige avond met de voorlaatste 'Sunday Evening Blues' van dit seizoen, helaas zonder een.... sjokolatte paasei :-(

'Les Guitares Magiques feat. Big Dave' is nog een onuitgegeven formatie die achteraf gebleken best wel meer onder de belangstelling zou mogen komen te staan. Wat we kregen was een mix van echte Ol' school blues en Jazz met een hoog NOLA-gehalte. Ja dit was een verademing vanavond wat we hier door deze vier muzikanten geserveerd kregen. 'High Class Blues' waarvan de afwezigen duidelijk in het ongelijk werden gesteld, Quality Time!

Naast de special guest 'Big Dave' bestaan deze 'Les Guitares Magiques' ook nog uit Raf Timmermans AKA Lazy Horse, Gijs Hollebosch en Mathias Moors, en die hebben allemaal al hun muzikale roem kunnen vergaren in onze Belgische muziekscène.

Raf Timmermans was in het gezelschap van enkele mooie dobro's richting Muzecafé afgereisd, kortom beauties waarvan gitaristen enkel kunnen likkebaarden. Samen met deze magische gitaren, en uiteraard ook Gijs Hellebosch en bassist Mathias Moors begonnen ze de avond met een instrumentale binnenkomer al zat Big Dave al meteen op hete kolen om eraan te beginnen. Meteen daarna werd het magie ten top toen met hun versie van 'The Boulevard Of Broken Dreams', en toen werd het stil, heel stil en voelen we ons zo in de 30-tiger jaren.

Meteen er ook maar een swing het café in werpen waarna ze met 'She Caught The Katy' er een bluesje bij haalden van de hand van Taj Mahal en country blues muzikant Yank Rachell. Het werd alsmaar mooier en iedereen zat te genieten op het puntje van hun stoel, zeker al wanneer 'Les Guitares Magiques' en Big Dave zich waagden aan 'Sittin' On Top Of The World' van de 'Mississippi Sheiks' uit 1930. Alleé van zich aan wagen was geen sprake hier vanavond, dit was pure magie.

Het gospel gekleurde 'Action Man' haalde ons zo uit onze dromen en bracht meteen ook wat animo met zich mee, Oh Lord four Action Men! 'When Did You Leave Heaven' werd dan door Big Dave gebracht om op een goed blaadje te komen bij de vrouwelijke aanwezigen, de blues fanaten hier aanwezig kennen het zeker ook in de versie van Big Bill Broonzy. Met 'Careless Love' raakten ze dan ook bij mij de gevoelige snaar, en zo gingen ze hier zomaar nog heel verder terug in de tijd. Vanavond krijgen we hier zowaar de mooiste blues in lange tijd te horen. Het eerste gedeelte sloten 'Les Guitares Magiques & Big Dave' hier af met eentje van 'Amos Milburn and His Alladin Chickenshackers' uit 1953 en misschien zullen er veel van vervoering hier vanavond zingen van 'Let Me Go Home, Whiskey'.

In alle eerlijkheid? Het was zonde om dit moois te moeten onderbreken maar de dorstige moeten ook tevreden worden gehouden. Dan maar zo vlug mogelijk er terug aan beginnen met een instrumentaal nummer door 'Les Guitares Magique'. Met 'Down In The Bottom' bracht Big Dave ons terug naar het 'Chess' tijdperk met dit nummer van Willie Dixon dat in 1961 werd uitgebracht door Howlin' Wolf.

Met de Negro-spiritual 'Down By The Riverside' namen ze ons terug mee richting zuiden en zo kunnen de 'Fisk Jubilee Singers' misschien nog eens van de royalty's genieten al was er in 1875 hoegenaamd nog geen sprake van Sabam. Iedereen kent wel het gevangenis epos 'O Brother, We're Art Thou? waar ook Skip James zijn 'Hard Time Killer Floor Blues' in de soundtrack werd opgenomen, vanavond in de magistrale versie van 'Les Guitares Magiques & Big Dave'.

'MC' Roeland als de helft van 'Ale & Alley' zijn oogjes begonnen te fonkelen wanneer 'Ants in My Pants' uit de boxen galmde waarna Dave het volgende nummer voor zijn rekening nam. Nog een instrumentaaltje dan alvorens we met 'St. James Infirmary' AKA 'Gamblers Blues' een traditional kregen die het zowel in Jazz als tot Blues Standard wist te brengen.

Met 'One Way Out' dan dachten 'Les Guitares Magiques & Big Dave' hier er stilletjes vanonder te muizen maar het applaus was overduidelijk. Met nog 'Me And The Dog Gone Blues' en 'Love Is Blindness' ben ik voor de volle 100% zeker dat 'Les Guitares Magiques & Big Dave' hier vanavond vele harten hebben veroverd, toch alvast het mijne. Merci manne, wawasmeda!